Uçaklar havada en ekonomik hız aralıklarında uçarlar. Bu hız sınırının üstüne çıkmak uçağa etki eden dört kuvvetten biri olan sürtünme kuvvetini arttırır ve bu kuvveti azaltabilmek için motorların daha fazla güç üretmesi gerekir. Motorların fazla güç üretmesi fazla yakıt harcanmasını sağlar ve bu da giderlerin artmasını sağlamaktadır. Fazla yakıt tüketimi sadece havayolu giderini değil ayrıca çevreyi de etkilemektedir. Uçağın hızını fazla yakıt harcamadan arttırmak için pilotlar rüzgar hızı ve yönü gibi dış etkenleri kullanırlar. Rüzgarların durumlarını inceleyerek hızlarını arttırabilecekleri irtifalarda uçmaktadırlar. İrtifa ve Hız
Her uçağın ağırlığına ve özelliklerine ait bir irtifası ve seyir hızı vardır. İrtifa uçakların bir noktadan başka bir noktaya giderken uçtuğu yüksekliği ifade eder ve yolcu uçakları genellikle 30-35 bin feette seyrederler. Uçulan yükseklik ne kadar fazla ise uçağın üzerindeki sürtünme kuvveti azalır. Yerden yükseldikçe hava incelir, uçaklar daha kolay ve hızlı uçarlar. Bu sayede yakıt harcamalarında bir azalma sağlanır. Havacılıkta 35-42 bin feet arası irtifa değerleri ‘’sweet spot (etkili nokta)’’ olarak adlandırılmaktadır. Bu irtifadan daha yüksek irtifalarda oksijen seyreldiği için uçak motorlarının çalışması zora girmekte ve kabin basıncı değişmektedir. Uçakların Yüksekte Uçma Sebepleri
- Hava olaylarından kaçınma: Yere en yakın tabaka olan atmosferik tabaka troposferdir ve 36 bin feete kadar ölçülmektedir. Uçaklar bu sebeple stratosfer tabakasında uçmaktadırlar. Bu daha az türbülans anlamına gelmektedir.
- Hava trafiğinden kaçınma: Kuşlar, helikopterler ve birçok hava aracı 10 bin feetin altında seyreder.
- Acil durumlarda manevra için zaman kazandırma: Uçakta motorların durma ihtimalinde havada 1 km irtifa kaybı ile yaklaşık 20 km yol alınabilmektedir. Bu sayede inebilecek bir meydan bulma ihtimali fazladır.
- Yakıt verimliliği: Hava inceldikçe sürtünme azalır. Bu sayede yakıt tüketimi azalmaktadır.