Bayrak taşıyıcı havayolu, bir ülkede yerel nitelikte tescilli olan uluslararası işletmeler içinde devlet tarafından belirli hak ve imtiyazların verildiği şirketlerdir. Bayrak taşıyıcısı olmak, sadece o ülkenin bayrağının taşınması anlamına gelmemektedir.
Bayrak Taşıyıcısı Ne Zaman Ortaya Çıktı
İkinci Dünya Savaş’ı sonrası sivil havacılığın gelişmesi için düzenlemeler yapılmıştı. Bu düzenlemeler içinde en önemlisi 7 Aralık 1944’te gerçekleşen Chicago Konvansiyonudur. Görüşmeler sonrası 18 madde yayınlanmış olup anlaşmanın 17. Maddesinde ‘’ uçaklar, bağlı olduğu ülkeye aittir’’ kararı alınmıştır. Bu karar ile ABD dışındaki diğer ülkelerin birçoğu ‘’ bayrak taşıyıcı ‘’ olarak nitelendirilen şirketlerini kurmuş veya mevcut şirketlerini bu yapıya göre yeniden düzenlemişti.
Günümüzde Bayrak Taşıyıcısı Olmak Artık Yeterli Değil
Chicago Konvansiyonu sonrası ticari havacılık uzun bir süre boyunca bayrak taşıyıcılar ile devam etmiştir. Ancak zaman içinde özellikle ABD’nin 1978 yılında gerçekleştirdiği deregülasyon ile sektör içinde serbestleşme rüzgârlarının esmesine yol açtı. Bu serbestleşme politikası bir süre sonra Avrupa ülkelerinin içinde de yayıldı ve ‘’Tek Avrupa Pazarı’’ oluşmaya başladı. Deregülasyon, devletin ekonomik alanda bir pazar üzerindeki etkilerini çekmesi veya azaltmasıyla piyasaya serbestlik kazandırma hareketidir. Bu hareketlenme sonrası sektör içinde daha uygun fiyatlara daha iyi hizmetler veren havayollarının oluşması yolcu sayısında da ciddi bir artışa neden olmuştu. Böylece elit kişilerin kullanabildiği uçaklar zamanla halk arasında da popüler olmaya başladı. Sonuç olarak sektör içinde rekabet ortamının artması, özel havayolu şirketlerinin çoğalmaya başlaması ile bilet fiyatlarında yaşanan düşüşler, bayrak taşıyıcı firmaların bilet fiyatlarına yaşanan düşünceler sonrası hizmetlerinde azaltmalara gitmesi gibi yaşanan olaylar bazı bayrak firmaların küçülmeye hatta iflas etmesine neden olmuştur.
