Her uçuştan önce hava aracının emniyetle uçabilmesi için kontrolden geçmesi gerekir. Hatta kalkıştan hemen önce bile bu kontroller yapılır. Emniyetli bir uçuş için olmazsa olmazdır. Eğer kontroller sırasında büyük bir arıza çıkarsa uçuş iptal edilip bakıma gönderilir. Ama eğer problem küçükse iki şeye başvurulur. Bunlar MEL (Asgari Teçhizat Listesi) ve MMEL (Temel Asgari Teçhizat Listesi) dir.
MEL (Minimum Equipment List)
Bir hava aracının belirli bir şartta (VFR/IFR) emniyetli uçuş yapabilmesi için gerekli olan, sivil havacılık otoritesi tarafından yayınlanan minimum teçhizat listesidir. Arıza çıktığı zaman pilot bu listeyi kontrol eder hatta ilgili parçanın onarılması gerekiyorsa onarılıncaya kadar uçuşu iptal edebilir. Hava aracının tipine özgü MMEL esas alınarak, MMEL ile uyumlu veya daha kısıtlayıcı bir şekilde hava aracı işletmecisi tarafından hazırlanır. Bu listede hava aracı tipindeki tüm ekipmanlar mevcuttur. Parça veya parçalar arızalı olmasına rağmen uçuşu olumsuz etkilemeyip devam edebileceğini gösterir.
MMEL (Master Minimum Equipment List)
Belirli bir hava aracı tipi için ilgili hava aracının üreticisi tarafından hazırlanarak üretici ülkenin onayına sunulur ve uçuşa başlangıç aşamasında gayri faal olmasına izin verilen teçhizatı veya teçhizatları içinde barındıran temel asgari teçhizat listesidir. MMEL, özel işletim koşullarına, kısıtlamalara ya da prosedürlere bağlı olarak belirli bir uçak tipinde geçici olarak gayri faal olabilecek parçaları listeleyen bir dokümandır. Sertifika verilen tüm hava aracı tipi ve modellerinin operasyon türlerini kapsamaktadır.
MEL ve MMEL Arasındaki Fark
MMEL’i uçak üreticisi çıkarır. Uçak üzerindeki bir komponentin temel asgari uçuş limitidir. MEL ise şirket tarafından tekrar düzenlenen bir prosedürdür. Şirketin çıkmaza girdiği noktada MMEL’e başvurulur.