Havacılık tarihi başladığından beri maliyetli ve ulaşılması güç bir sektör olmuştur. İlk zamanlarda hava yolu şirketleri devlet ortaklıklarıyla sermaye sağlayıp kuruldukları için devlet malı sayılıyordu. Hava yolu taşımacılığı 1980’li yılların başlarına kadar dünya genelinde havacılık otoriteleri tarafından çok sıkı düzenlemelere maruz bırakılmış ve pazardaki rekabet kontrol altında tutulmuştur. 
1980’li Yıllarda Sıkı Denetimlerin Başlıca Sebepleri Nelerdir?
Devletlerin ve otoritelerin, hava yolu şirketlerini bu kadar sıkı kontrol altında tutmalarının başlıca sebepleri; özelleşmeyi engellemeye çalışmaları ve havacılığı devlet gücü olarak görmeleriydi. IATA’nın 1980 öncesinde kabin içi konfora bile karışmak istemesi bu otorite denetlemelerine örnek olarak verilebilir.
Hava yolu şirketleri, 1980’li yılların yarısına kadar, ABD dışındaki neredeyse tüm ülkelerde devlet sahipliği ve kontrolü altında olmuştur. ABD, 1980’li yıllardan itibaren, serbest hava yolu pazarı politikasını tüm dünyaya yaymaya başlamıştır. Bu sayede diğer ülkelerde de serbest hava yolu piyasasının önü açılmaya başlamıştır. 
Serbest Piyasa Dönemi Sonrası Rekabet
Serbest hava yolu piyasasının önü açıldıktan sonra sıkı devlet kontrolleri ve diğer havacılık otoriteleri tarafından yapılan baskı da azalmıştır. Özelleşme arttıkça şirketler kendi bünyelerindeki teknik personel ve kabin ekiplerini eğitmeye, geliştirmeye başlamıştır. Hava araçları siparişleri artışı gözlenmiştir. Artık hava yolu şirketleri, devletlerin güç yarışını değil sektör içindeki diğer şirketlerle olan yarışı kazanmaya çalışmışlardır.
Bu yarışı kazanma çalışmalarının hizmet kalitesinin arttığını söyleyebiliriz. Zira uçuş rotalarının artması, bilet fiyatlarının düşmesi, sıklığın artması, uçuş konforu müşterilerin önemli istekleri arasındadır. Ayrıca, farklılaşma stratejisini izleyen hava yolu şirketleri hali hazırda birbirine çok benzeyen hizmetlerini farklılaştırabilmek amacıyla konfor temelli bileşenler üzerinde de sürekli yaratıcı iyileşmeler yapmak zorunda kalmaktadır.
Rakipler arasında bir yarış olmazsa havayolu işletmelerinin bu tür çabalar içine girme ihtimallerinin azalacağını düşünmekteyiz. Hatta hizmetin kalitesini kendi aralarındaki anlaşmalarla belli bir seviyede tutmak bile isteyebilirler bu sayede yüksek hizmet veren şirketlerle rekabet etmek zorunda kalmayacak ve müşteri kaybetmeyeceklerdi.
