Bir uydu tabanlı seyrüsefer sistemi, belli bir rotadaki alanın konum bilgilerini toplamak için uyduların kullanıldığı sistemlerdir. Bu uydular yer istasyonları ile bağlantı kurarak hava trafiğini düzenlemek gibi amaçlarla hava araçları arası bilgilerin toplanmasını ve iletilmesini sağlarlar. 
Küresel Seyrüsefer Uydu Sistemi (GNSS-Global Navigation Satellite System)
Amerika Birleşik Devletleri, başlangıçta askeri amaçlı olarak kullanmak üzere tasarlamış oldukları GPS (Global Positioning System) sistemini, Rusya ise GLONASS (Global Orbiting Navigation Satellite System) sistemini uluslararası sivil havacılıkta kullanılması üzere sunmuşlardır.
GNSS başlıca bu 2 sistemi barındırmaktadır. GPS’in Amerika tabanlı olması ve sıkça kesintiler yaşanması sonucunda Avrupa’da uydu seyrüsefer hizmetleri için GNSS sistemi ortaya çıkmıştır. Bunlara ek olarak içinde Avrupa Birliği’nin GALILEO, Çin’in BeiDou ve Hindistan’ın IRNSS uydu sistemlerini bulundurur.
Ayrıca bu sistemler ek sistemlerle yer istasyonlarından yayılan radyo sinyallerinin güvenliğini, doğruluğunu ve hassasiyetini arttırırlar. Bu yardımcı sistemlere EGNOS (Avrupa), WAAS-LAAS (ABD), MAAS (Japonya) gibi yer tesisleri örnek gösterilebilir. 
GNSS uydulardan gönderilen radyo sinyallerinin yerdeki alıcılara ulaşma süresi ve bu süreden mesafe hesaplanması prensibiyle çalışır. Üç ayrı uydudan alınan sinyallerle uçağın konumu belirlenmektedir. Uçağın kesin olarak konumunun belirlenmesi için 3 uydudan sinyal alınması yeterli olduğu halde teknik olarak gerekli ekstra hesapların yapılabilmesi için en az 4 uydudan sinyal alınır.
Ayrıyeten GNSS’in birçok kullanım alanı vardır;
- Kara, deniz ve hava araçlarının navigasyonu,
- Jeodezi ve jeodinamik amaçlı ölçümler,
- Kadastro ölçmeleri,
- Askeri operasyonel amaçlar,
- Yer kabuğu hareketlerinin izlenmesi, gibi örnekler verilebilir.
